het verhaal van
Marjan Veenendaal
Met je gezin naar Ameland verhuizen voor een functie bij Staatsbosbeheer: Marjan deed het. Het bleek een goede keuze. “We waren allemaal gelijk verliefd op Ameland. En elf jaar later zijn we dat nog steeds. Qua voorzieningen was het zelfs uitgebreider dan waar ik vandaan kwam. Meer winkels én hele verschillende soorten natuur die je allemaal van dichtbij kunt beleven: wat wil je nog meer?”
Marjan werkt als teamleider bij Staatsbosbeheer. Het mooiste aan haar werk vindt ze de passie die het team met elkaar deelt. “Ik kan er enorm van genieten als collega’s of ecologen vertellen dat ze een uniek dier of zeldzame plant op het eiland hebben gezien. We hebben allemaal dezelfde passie en dat enthousiasme werkt aanstekelijk.” Maar nóg liever ervaart Marjan ook zelf dit soort gebeurtenissen. Haar werkzaamheden zijn vooral binnen op kantoor, maar ze grijpt iedere kans om mee te gaan naar buiten. “Dan laat een ecoloog mij de plek zien waar een zeldzame plant staat of ga ik mee naar de roofvogelinventarisatie. Dat is prachtig om mee te maken.”
De ontwikkeling van de natuur
Het bijzondere aan de natuur op Ameland is dat de bomen in het begin aanplant zijn door mensen. “Toen de eerste mensen hier wilden settelen, bestond het hele eiland uit zand. Door bomen aan te planten, konden ze de dorpen beter beschermen tegen de invloeden van wind en zand.” De bemoeienis van mensen met de natuur wordt vaak als iets negatiefs gezien. Volgens Marjan is dat onterecht. “Soms heeft de natuur juist net dat ene zetje van mensen nodig om zichzelf te kunnen ontwikkelen.” En ze heeft niet ongelijk. Het deel van de natuur op Ameland dat ooit door mensen aangeplant is, nam het uiteindelijk zelf over. “Door de natuur haar gang te laten gaan en geduldig te zijn, zie je hoe het zich ontwikkelt, aanpast aan haar omgeving en uiteindelijk samen met het strand
als een puzzel ineen valt. De bomen zijn dus geen oernatuur, maar er leven inmiddels wel hele diverse dieren en planten. En na een flinke storm in 2013 die allemaal bomen wegvaagde, groeit er nu alweer van alles uit zichzelf.”
Kringloop van het leven
Het is ook onderdeel van het werk van Staatsbosbeheer om zich af en toe met de natuur op Ameland te bemoeien. “Dat doen we alleen als we zien dat de natuur vastloopt. Dan maken we bijvoorbeeld een kerf in een duin. Hierdoor gaat het zand stuiven, waardoor er kalkrijk zand loskomt. Dat kleine beetje kalk is voor de duinplanten heel belangrijk om te overleven. Of we maaien het gras als natuurlijke begrazers, zoals konijnen, het niet bij kunnen houden. Zo vergroten we hun leefgebied. Zij graven vervolgens weer holen. Daar komt zand bij vrij waarin insecten goed kunnen leven. De lege holen worden vervolgens weer gebruikt door vogels, zoals bergeenden of tapuiten. Een echte kringloop van het leven.”
Toch vindt Marjan juist dat onderdeel van de natuur waar de mens nietig is, het allermooiste: de kracht. “Als het waait, waait het hard. En als het stormt, stormt het keihard. De natuur is de baas. Die pure kracht is prachtig om te zien, voelen en proeven.”
het authentieke Ameland
Naast de natuur, vindt Marjan ook de dorpen van Ameland mooi. “Die authentieke huisjes vertellen een geschiedenis. Men heeft vroeger moeten vechten tegen de kracht van de natuur en het overleefd. Overal op het eiland kun je dit terugzien: in de natuur, de dorpen en op het strand. Ik hoop dat Ameland die authenticiteit behoudt.”
De mens is te gast in de natuur
De ‘nieuwe toerist’ herkende Marjan in de coronatijd meer dan nu. “Het is afwachten of deze toeristen weer terugkomen. Naar mijn mening is de nieuwe toerist van alle gemakken gediend, maar beseffen ze niet welke impact hun gedrag op de natuur heeft. Regels worden genegeerd of niet begrepen. Deze campagne is juist zo belangrijk om wél die bewustwording te creëren. En uiteindelijk geldt dat voor alle toeristen en zelfs voor de eilanders: een goed voorbeeld doet goed volgen. Je bent te gast in de natuur.”
Wil jij voorkomen dat je de natuur onbewust beschadigt? Lees hier Marjan haar tips.