het verhaal van
Gerard Rijpstra
Een gevoel van saamhorigheid, dat ervaart Gerard (32) in alles op Ameland: van wonen op het eiland – waar iedereen z’n buurman kent – tot zijn werk als vrijwilliger bij de brandweer, waar hij met zijn ploeggenoten alles op alles zet voor een goed resultaat bij een uitruk. Dat ons-kent-ons gevoel, in combinatie met zijn liefde voor het eiland, zorgde ervoor dat Gerard al van kleins af aan iets wilde betekenen voor de gemeenschap. Het is bijna een soort plichtsgevoel: “Ik ben hier geboren, dus ik moet een beetje op het eiland passen.”
Al tien jaar lang combineert Gerard zijn fulltime baan met zijn vrijwilligerswerk bij de brandweer. Als bevelvoerder geeft hij leiding aan de bemanning. Zodra de matroos en stuurman zijn voet aan wal zet, is hij oproepbaar voor een incident. Of dat nou het redden van een mensenleven of het blussen van een (klein) brand(je) is. “Als er iets aan de hand is, gaat mijn pieper af en krijg ik een alarm op mijn telefoon”, vertelt Gerard. En dan gaat hij zo snel als hij kan naar de kazerne in zijn woonplaats Hollum.
Vrije tijd opofferen
In zijn vrije tijd kan Gerard altijd opgeroepen worden. Ook als hij op een verjaardag is of net slaapt. Gerard vertelt: “Natuurlijk is dat soms lastig, vooral als je leuke plannen gemaakt hebt. Als het een keer écht niet uitkomt om stand-by te staan, geef ik dat van tevoren aan, maar anders moet ik beschikbaar zijn.” Met meer dan dertig brandweermensen verdeeld over de kazernes in Hollum en Nes, zijn er volgens Gerard altijd voldoende mensen beschikbaar om uit te rukken. “Daar hebben we minimaal zes personen voor nodig. Lukt dat niet met de mensen van onze eigen kazerne, dan kunnen we beroep doen op de kazerne in Nes. Bij grote incidenten komen er mensen van de wal naar het eiland, maar dat gebeurt niet zo vaak: in 2013 voor het laatst. Gelukkig maar, want zij zijn natuurlijk niet zo één-twee-drie op het eiland.”
MEER DAN BRANDJES BLUSSEN
Een brandweerman blust brandjes; dat is niets nieuws. Maar Gerards vrijwilligerswerk is meer dan dat. Soms komt de brandweerslang er niet eens aan te pas: “We worden bijvoorbeeld ook ingeschakeld voor technische hulpverlening, zoals het ondersteunen van ambulancepersoneel wanneer mensen bekneld zitten in een auto of een veerooster.” Brandweerwerkzaamheden op Ameland bestaan voor ongeveer dertig tot veertig procent uit deze ‘overige incidenten’. “Wat het incident ook is; we doen altijd ons best om mensen te helpen en escalatie van gevaarlijke situatie te voorkomen. En dat doen we echt sámen, met het hele team.”
Inzet met Impact
Bij de inzet die Gerard het meest is bijgebleven, ging het overigens wel om een brand: “Dit was een van mijn eerste inzetten als bevelvoerder. Bij een brand in een hotel was er vanaf een grote afstand al een grote vuurgloed te zien. Bij aankomst was het eerst onduidelijk of er nog mensen binnen waren. Na een uitgebreide verkenning bleek iedereen in veiligheid te zijn. Daarnaast was de brand snel geblust, waardoor de schade beperkt bleef. Daar doe je het voor!”
Drukte in het hoogseizoen
Terwijl het in het najaar een stuk rustiger is, gaat Gerard zijn brandweerpieper in de zomer wekelijks af: “Als het seizoen begonnen is en er meer mensen op het eiland zijn, zijn er natuurlijk ook meer incidenten. Hierin speelt ook de droogte op het eiland een rol.” Ondanks dat er rook- en stookverbod geldt en er vanuit de gemeente veel gewaarschuwd wordt, ontstaan er helaas nog ieder jaar natuurbranden. Niet alleen door barbecues, vuurkorven of kampvuren, maar juist ook door onbenulligheden. Gerard: “Hiervoor hoeft er maar een peuk of een stuk glas in het droge gras te liggen. Daarom is het zo belangrijk dat we ons afval níét in de natuur gooien.” Maar volgens Gerard moeten we niet alleen rekening houden met de natuur, maar ook met elkaar. Zo kan iedereen genieten van al het moois dat Ameland te bieden heeft.
DRIE TIPS VAN GERARD
1. Gooi je afval nóóit in de natuur
Op een zonnige dag kan peuk, blikje of stuk glas de droge natuur al in brand steken.
2. Twijfel niet om 112 te bellen
Voor sommige mensen is de drempel hoog om het alarmnummer te bellen. Dat zou niet zo moeten
zijn. Wij zijn er om te helpen, dus bel 112 als er sprake is van levensgevaar, direct gevaar of nood.
3. Geef hulpdiensten de ruimte
Parkeer je auto of fiets nooit voor ingangen en op en langs paden. Zo zorg je voor een vrije doorgang
voor alle hulpverleners.